Στο Eurogroup του Μαΐου, η Ελλάδα αρνήθηκε την πρόταση Σόιµπλε, που ούτως ή άλλως δεν εξασφάλιζε τη συναίνεση του ΔΝΤ (θεωρώντας ότι µ' εκείνο το σενάριο, το χρέος µας δεν θα µπορούσε να καταστεί βιώσιµο).
Έτσι, όλα µετατέθηκαν για το Eurogroup της 15ης Ιουνίου.
Πλέον, λοιπόν, έχουµε τη νέα απόφαση του Eurogroup. Και ποια είναι η µεγάλη διαφορά της από το σενάριο Σόιµπλε του Μαΐου; Oτι µε τα νέα επιπλέον συµφωνηθέντα, το ΔΝΤ µπορεί
να θεωρήσει το χρέος µας βιώσιµο. Για αυτό άλλωστε και δέχεται να µπει στο ελληνικό πρόγραµµα χρηµατοδοτικά. Το µόνο που έχει µείνει ως εκκρεµότητα ως προς τη συµµετοχή του ΔΝΤ, πια, είναι το πότε θα εκταµιεύσει τα χρήµατα, κάτι που –όπως είπε η Κριστίν Λαγκάρντ- θα γίνει όταν συγκεκριµενοποιηθούν και ποσοτικοποιηθούν µε ακρίβεια τα µέτρα.
Πάντως, µετά την απόφαση, το δεδοµένο είναι ότι το ΔΝΤ δέχεται πως το ελληνικό χρέος θα καταστεί βιώσιµο, µε τις δεσµεύσεις που έχουν αναλάβει οι εταίροι, όπως άλλωστε το δέχεται και η ΕΚΤ, ανώτατο στέλεχος της οποίας, δήλωσε λίγη ώρα µετά τις ανακοινώσεις: «Λαµβάνουµε υπ’ όψιν τη συζήτηση στο Eurogroup, την οποία βλέπουµε ως πρώτο βήµα προς την κατεύθυνση διασφάλισης της βιωσιµότητας του χρέους».
Τί
κέρδισε η Ελλάδα
Το κυβερνητικό ανακοινωθέν, που εξεδόθη λίγη ώρα µετά τη λήξη του Eurogroup, έλεγε χαρακτηριστικά, πως «η ελληνική πλευρά πήρε αυτά που ήθελε». Και ποια είναι αυτά;
1. Το κυριότερο σηµείο της απόφασης, είναι η - για πρώτη φορά - σαφής δέσµευση του Eurogroup, ότι θα υποστηριχθεί η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές και η επιτυχής ολοκλήρωση του προγράµµατος, µε τη δηµιουργία, µάλιστα, ενός σηµαντικού αποθέµατος ρευστότητας, για να στηριχθεί η έξοδος της χώρας στις αγορές.
2. Έγινε δεκτή η γαλλική πρόταση για ρήτρα ανάπτυξης, που αποτελούσε πάγια διαπραγµατευτική θέση της κυβέρνησης από το 2015. Η γαλλική πρόταση ουσιαστικά γεφυρώνει τις διαφορετικές εκτιµήσεις ΔΝΤ και ευρωπαϊκών θεσµών και άρα διασφαλίζει έναντι των αγορών τη βιωσιµότητα του χρέους, αφού το Eurogroup δεσµεύεται ότι τα µέτρα για την αποµείωση του χρέους θα µεταβάλλονται ανάλογα µε τη µεταβολή των ρυθµών ανάπτυξης. Ταυτόχρονα, αυτό µετατρέπει τους Ευρωπαίους εταίρους, σε συµµάχους, στο στόχο της ανάπτυξης, αφού όσο περισσότερο µεγεθύνεται η ελληνική οικονοµία, τόσο λιγότερο θα χρειαστεί να αποµειώσουν το χρέος.
3. Αποφασίστηκε περίοδος χάριτος και επέκταση της ωρίµανσης µέχρι 15 χρόνια σίγουρα, και ενδεχοµένως για περισσότερο διάστηµα, αν δεν επιτευχθούν υψηλοί ρυθµοί ανάπτυξης. Αυτό διασφαλίζεται από την υιοθέτηση της ρήτρας ανάπτυξης.
4. Καθορίστηκαν τα πρωτογενή πλεονάσµατα στο 2% από το 2023 και κατά µέσο όρο περίπου στο 2%, ως το 2060. Εποµένως, προβλέπεται η σταδιακή µείωση των πλεονασµάτων και κάτω από το 2%. Αυτή είναι µία πολύ σηµαντική δέσµευση, καθώς προσδιορίζει το ύψος της απαιτούµενης αποµείωσης χρέους, η οποία πλέον µπορεί να υπολογισθεί από αγορές και θεσµούς. Εξάλλου µε αυτά τα πρωτογενή πλεονάσµατα, η Ελλάδα θα είναι η µόνη χώρα της Ε.Ε. που θα βρίσκεται σε θετική εξαίρεση από το Σύµφωνο Σταθερότητας, καθώς µε βάση αυτό θα υποχρεούταν να έχει πρωτογενή πλεονάσµατα ύψους 2,6% στο µακροπρόθεσµο διάστηµα και όχι 2%, όπως τελικά συµφωνήθηκε.
5. Υπήρξε δέσµευση για ένα φιλόδοξο πακέτο αναπτυξιακών δράσεων από ευρωπαϊκά κονδύλια, που θα δώσει προοπτική υψηλών ρυθµών ανάπτυξης στην ελληνική οικονοµία, στο µεσοπρόθεσµο διάστηµα (2018-2022).
6. Εγινε αποδοχή του πάγιου αιτήµατος της κυβέρνησης, για ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας.
7. Υπήρξε θετική εκτίµηση του ΔΝΤ σε σχέση µε τη βιωσιµότητα του χρέους, σε αντίθεση µε την εκτίµηση της 22ας Μαΐου, όπου το ΔΝΤ θεωρούσε ότι το ελληνικό χρέος δεν βρίσκεται σε τροχιά βιωσιµότητας.
8. Αποφασίστηκε η δόση να είναι µεγαλύτερη από τις χρηµατοδοτικές ανάγκες του ελληνικού δηµοσίου, αφού δίνει τη δυνατότητα για πληρωµές ληξιπρόθεσµων οφειλών, ύψους περίπου 1,6 δισ.
Το κυβερνητικό ανακοινωθέν, που εξεδόθη λίγη ώρα µετά τη λήξη του Eurogroup, έλεγε χαρακτηριστικά, πως «η ελληνική πλευρά πήρε αυτά που ήθελε». Και ποια είναι αυτά;
1. Το κυριότερο σηµείο της απόφασης, είναι η - για πρώτη φορά - σαφής δέσµευση του Eurogroup, ότι θα υποστηριχθεί η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές και η επιτυχής ολοκλήρωση του προγράµµατος, µε τη δηµιουργία, µάλιστα, ενός σηµαντικού αποθέµατος ρευστότητας, για να στηριχθεί η έξοδος της χώρας στις αγορές.
2. Έγινε δεκτή η γαλλική πρόταση για ρήτρα ανάπτυξης, που αποτελούσε πάγια διαπραγµατευτική θέση της κυβέρνησης από το 2015. Η γαλλική πρόταση ουσιαστικά γεφυρώνει τις διαφορετικές εκτιµήσεις ΔΝΤ και ευρωπαϊκών θεσµών και άρα διασφαλίζει έναντι των αγορών τη βιωσιµότητα του χρέους, αφού το Eurogroup δεσµεύεται ότι τα µέτρα για την αποµείωση του χρέους θα µεταβάλλονται ανάλογα µε τη µεταβολή των ρυθµών ανάπτυξης. Ταυτόχρονα, αυτό µετατρέπει τους Ευρωπαίους εταίρους, σε συµµάχους, στο στόχο της ανάπτυξης, αφού όσο περισσότερο µεγεθύνεται η ελληνική οικονοµία, τόσο λιγότερο θα χρειαστεί να αποµειώσουν το χρέος.
3. Αποφασίστηκε περίοδος χάριτος και επέκταση της ωρίµανσης µέχρι 15 χρόνια σίγουρα, και ενδεχοµένως για περισσότερο διάστηµα, αν δεν επιτευχθούν υψηλοί ρυθµοί ανάπτυξης. Αυτό διασφαλίζεται από την υιοθέτηση της ρήτρας ανάπτυξης.
4. Καθορίστηκαν τα πρωτογενή πλεονάσµατα στο 2% από το 2023 και κατά µέσο όρο περίπου στο 2%, ως το 2060. Εποµένως, προβλέπεται η σταδιακή µείωση των πλεονασµάτων και κάτω από το 2%. Αυτή είναι µία πολύ σηµαντική δέσµευση, καθώς προσδιορίζει το ύψος της απαιτούµενης αποµείωσης χρέους, η οποία πλέον µπορεί να υπολογισθεί από αγορές και θεσµούς. Εξάλλου µε αυτά τα πρωτογενή πλεονάσµατα, η Ελλάδα θα είναι η µόνη χώρα της Ε.Ε. που θα βρίσκεται σε θετική εξαίρεση από το Σύµφωνο Σταθερότητας, καθώς µε βάση αυτό θα υποχρεούταν να έχει πρωτογενή πλεονάσµατα ύψους 2,6% στο µακροπρόθεσµο διάστηµα και όχι 2%, όπως τελικά συµφωνήθηκε.
5. Υπήρξε δέσµευση για ένα φιλόδοξο πακέτο αναπτυξιακών δράσεων από ευρωπαϊκά κονδύλια, που θα δώσει προοπτική υψηλών ρυθµών ανάπτυξης στην ελληνική οικονοµία, στο µεσοπρόθεσµο διάστηµα (2018-2022).
6. Εγινε αποδοχή του πάγιου αιτήµατος της κυβέρνησης, για ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας.
7. Υπήρξε θετική εκτίµηση του ΔΝΤ σε σχέση µε τη βιωσιµότητα του χρέους, σε αντίθεση µε την εκτίµηση της 22ας Μαΐου, όπου το ΔΝΤ θεωρούσε ότι το ελληνικό χρέος δεν βρίσκεται σε τροχιά βιωσιµότητας.
8. Αποφασίστηκε η δόση να είναι µεγαλύτερη από τις χρηµατοδοτικές ανάγκες του ελληνικού δηµοσίου, αφού δίνει τη δυνατότητα για πληρωµές ληξιπρόθεσµων οφειλών, ύψους περίπου 1,6 δισ.
Τα βασικά
συµπεράσµατα της ιστορικής απόφασης
Όπως προαναφέραµε, η απόφαση του Eurogroup είναι ιστορική, γιατί δείχνει ξεκάθαρα το τέλος των µνηµονίων. Όµως, αυτό είναι µόνο ένα, από τα 5 βασικά συµπεράσµατα.
Όπως προαναφέραµε, η απόφαση του Eurogroup είναι ιστορική, γιατί δείχνει ξεκάθαρα το τέλος των µνηµονίων. Όµως, αυτό είναι µόνο ένα, από τα 5 βασικά συµπεράσµατα.
Τα µνηµόνια τελειώνουν και µε τη βούλα! Αλλοι 14 µήνες
έμειναν...
Η τελευταία πρόταση της απόφασης είναι όλα τα λεφτά! Εκείνη που λέει ότι «Ενόψει της ολοκλήρωσης του τρέχοντος προγράµµατος τον Αύγουστο του 2018, το Eurogroup δεσµεύεται να παράσχει στήριξη, προκειµένου η Ελλάδα να βγει στις αγορές!!
Το Eurogroup συµφωνεί, ότι οι µελλοντικές εκταµιεύσεις θα πρέπει να καλύπτουν, όχι µόνο την ανάγκη εκκαθάρισης καθυστερούµενων οφειλών, αλλά και την περαιτέρω δηµιουργία ταµειακών αποθεµάτων, για την υποστήριξη της εµπιστοσύνης των επενδυτών και τη διευκόλυνση της πρόσβασης στις αγορές»!!!
Σε µια παράγραφο, το λέει δύο φορές. Δεν µπορεί, και ο Άδωνις θα το κατάλαβε…
Δεν υπάρχει τέταρτο µνηµόνιο, ούτε καν στις όποιες φαντασιώσεις του Σόιµπλε, πια!
Οι Ευρωπαίοι δεσµεύονται, ότι το επόµενο πράγµα που υπάρχει στον ορίζοντα για τη χώρα µας, είναι η έξοδος στις αγορές. Δηλαδή, να ξαναγίνουµε πάλι «κανονική» χώρα, τουλάχιστον όπως ορίζεται αυτό στη σηµερινή εποχή των χρηµαταγορών.
Αυτοί είναι οι κανόνες, µ' αυτούς παίζει και η Ελλάδα. Και τώρα έχει ένα χαρτί… σωστό άσσο στο µανίκι της!
Δεσµεύτηκαν εγγράφως οι δανειστές της, ότι θα κάνουν ό,τι χρειαστεί, προκειµένου εκείνη να τα καταφέρει να βγει στις αγορές, και µάλιστα µε καλό επιτόκιο!
Για αυτό εξάλλου και τα επιπλέον χρήµατα «για την περαιτέρω δηµιουργία ταµειακών αποθεµάτων». Όµως, από αυτό το σηµείο ξεκινά το συµπέρασµα Νο 2.
Η τελευταία πρόταση της απόφασης είναι όλα τα λεφτά! Εκείνη που λέει ότι «Ενόψει της ολοκλήρωσης του τρέχοντος προγράµµατος τον Αύγουστο του 2018, το Eurogroup δεσµεύεται να παράσχει στήριξη, προκειµένου η Ελλάδα να βγει στις αγορές!!
Το Eurogroup συµφωνεί, ότι οι µελλοντικές εκταµιεύσεις θα πρέπει να καλύπτουν, όχι µόνο την ανάγκη εκκαθάρισης καθυστερούµενων οφειλών, αλλά και την περαιτέρω δηµιουργία ταµειακών αποθεµάτων, για την υποστήριξη της εµπιστοσύνης των επενδυτών και τη διευκόλυνση της πρόσβασης στις αγορές»!!!
Σε µια παράγραφο, το λέει δύο φορές. Δεν µπορεί, και ο Άδωνις θα το κατάλαβε…
Δεν υπάρχει τέταρτο µνηµόνιο, ούτε καν στις όποιες φαντασιώσεις του Σόιµπλε, πια!
Οι Ευρωπαίοι δεσµεύονται, ότι το επόµενο πράγµα που υπάρχει στον ορίζοντα για τη χώρα µας, είναι η έξοδος στις αγορές. Δηλαδή, να ξαναγίνουµε πάλι «κανονική» χώρα, τουλάχιστον όπως ορίζεται αυτό στη σηµερινή εποχή των χρηµαταγορών.
Αυτοί είναι οι κανόνες, µ' αυτούς παίζει και η Ελλάδα. Και τώρα έχει ένα χαρτί… σωστό άσσο στο µανίκι της!
Δεσµεύτηκαν εγγράφως οι δανειστές της, ότι θα κάνουν ό,τι χρειαστεί, προκειµένου εκείνη να τα καταφέρει να βγει στις αγορές, και µάλιστα µε καλό επιτόκιο!
Για αυτό εξάλλου και τα επιπλέον χρήµατα «για την περαιτέρω δηµιουργία ταµειακών αποθεµάτων». Όµως, από αυτό το σηµείο ξεκινά το συµπέρασµα Νο 2.
Αν δεν
µας δώσουν το QE, θα µας πληρώσουν οι δανειστές µας!
Το Eurogroup συµφώνησε ότι «οι µελλοντικές εκταµιεύσεις θα πρέπει να καλύπτουν όχι µόνο την ανάγκη εκκαθάρισης καθυστερούµενων οφειλών, αλλά και την περαιτέρω δηµιουργία ταµειακών αποθεµάτων, για την υποστήριξη της εµπιστοσύνης των επενδυτών και τη διευκόλυνση της πρόσβασης στις αγορές»!!
Ο εύκολος δρόµος για την πρόσβαση στις αγορές περνά µέσα από το QE, από την απόφαση δηλαδή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, να εντάξει τα ελληνικά οµόλογα στο πρόγραµµα ποσοτικής χαλάρωσης, που τρέχει και φέτος.
Αν όµως δεν πάρουµε το QE από την ΕΚΤ (που θα το πάρουµε), υπάρχει και ο άλλος δρόµος, σύµφωνα µε τα όσα αναφέρει το ανακοινωθέν, που περνά µέσα από τις εκταµιεύσεις (από τα χρήµατα του ESM δηλαδή) προς την Ελλάδα, προκειµένου να ενισχύσουµε την εµπιστοσύνη των επενδυτών!
Θα µας πληρώνουν κανονικά, δηλαδή, οι Ευρωπαίοι, µέχρι να πειστούν οι αγορές, ότι έχουµε καθαρό µέτωπο! Πόσα λεφτά να χρειαστούν για αυτό, άραγε; (Ο Κλάους είπε ότι περίπου 30 δισ. θα περισσέψουν από το τρίτο πρόγραµµα).
Φυσικά, δεν είναι άτοκη χορήγηση. Είναι δάνειο. Με 1,5% επιτόκιο, όµως!
Το χαµηλότερο επιτόκιο, µε το οποίο έχει δανειστεί ποτέ η χώρα! Δεν συµφέρει να δηµιουργήσουµε ταµειακά αποθέµατα µε το φθηνότερο χρήµα της αγοράς, λοιπόν; Μάλλον και σίγουρα συµφέρει...
Και τώρα η ερώτηση των πολλών δισ.:
Μ' αυτά τα δεδοµένα, η ΕΚΤ θα εντάξει τα ελληνικά οµόλογα στο πρόγραµµα ποσοτικής χαλάρωσης, ή θα µας δίνουν φθηνό χρήµα από τον ESM;
Ασφαλώς η ΕΚΤ είναι ανεξάρτητος φορέας, το λένε όλοι συνεχώς! Αλλοίμονο …
Το Eurogroup συµφώνησε ότι «οι µελλοντικές εκταµιεύσεις θα πρέπει να καλύπτουν όχι µόνο την ανάγκη εκκαθάρισης καθυστερούµενων οφειλών, αλλά και την περαιτέρω δηµιουργία ταµειακών αποθεµάτων, για την υποστήριξη της εµπιστοσύνης των επενδυτών και τη διευκόλυνση της πρόσβασης στις αγορές»!!
Ο εύκολος δρόµος για την πρόσβαση στις αγορές περνά µέσα από το QE, από την απόφαση δηλαδή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, να εντάξει τα ελληνικά οµόλογα στο πρόγραµµα ποσοτικής χαλάρωσης, που τρέχει και φέτος.
Αν όµως δεν πάρουµε το QE από την ΕΚΤ (που θα το πάρουµε), υπάρχει και ο άλλος δρόµος, σύµφωνα µε τα όσα αναφέρει το ανακοινωθέν, που περνά µέσα από τις εκταµιεύσεις (από τα χρήµατα του ESM δηλαδή) προς την Ελλάδα, προκειµένου να ενισχύσουµε την εµπιστοσύνη των επενδυτών!
Θα µας πληρώνουν κανονικά, δηλαδή, οι Ευρωπαίοι, µέχρι να πειστούν οι αγορές, ότι έχουµε καθαρό µέτωπο! Πόσα λεφτά να χρειαστούν για αυτό, άραγε; (Ο Κλάους είπε ότι περίπου 30 δισ. θα περισσέψουν από το τρίτο πρόγραµµα).
Φυσικά, δεν είναι άτοκη χορήγηση. Είναι δάνειο. Με 1,5% επιτόκιο, όµως!
Το χαµηλότερο επιτόκιο, µε το οποίο έχει δανειστεί ποτέ η χώρα! Δεν συµφέρει να δηµιουργήσουµε ταµειακά αποθέµατα µε το φθηνότερο χρήµα της αγοράς, λοιπόν; Μάλλον και σίγουρα συµφέρει...
Και τώρα η ερώτηση των πολλών δισ.:
Μ' αυτά τα δεδοµένα, η ΕΚΤ θα εντάξει τα ελληνικά οµόλογα στο πρόγραµµα ποσοτικής χαλάρωσης, ή θα µας δίνουν φθηνό χρήµα από τον ESM;
Ασφαλώς η ΕΚΤ είναι ανεξάρτητος φορέας, το λένε όλοι συνεχώς! Αλλοίμονο …
Ο
Κυριάκος µιλούσε για 2,5% πλεόνασµα, ο Τσακαλώτος του έφερε 2%!
✓ Η κυβέρνηση Σαµαρά είχε υπογράψει 4,2% πλεόνασµα, µεσοπρόθεσµα.
✓ Ο Τσίπρας το έκανε 3,5% µεσοπρόθεσµα.
✓ Η κυβέρνηση Σαµαρά είχε υπογράψει 4,2% πλεόνασµα, µεσοπρόθεσµα.
✓ Ο Τσίπρας το έκανε 3,5% µεσοπρόθεσµα.
Μετά, έπρεπε να αποσαφηνιστεί, το πόσα
χρόνια είναι το «µεσοπρόθεσµα».
✓ Το ΔΝΤ έλεγε ότι είναι 10 χρόνια.
✓ Εµείς λέγαµε 3.
✓ Τελικά, ορίστηκε στα 4 (2019 – 2020 – 2021 – 2022). Ποιος κέρδισε;
✓ Το ΔΝΤ έλεγε ότι είναι 10 χρόνια.
✓ Εµείς λέγαµε 3.
✓ Τελικά, ορίστηκε στα 4 (2019 – 2020 – 2021 – 2022). Ποιος κέρδισε;
Για την περίοδο µετά το 2022
✓ Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αναφέρει στη Βουλή ότι ο στόχος του ήταν –όταν µε το καλό γινόταν πρωθυπουργός- να µειώσει τα πρωτογενή πλεονάσµατα σε 2,5% (κάνοντας αντιπολίτευση κατά κύριο λόγο στην πολιτική του Σαµαρά, που είχε δεσµευθεί σε πολύ υψηλότερα!).
✓ Τελικά, όµως, ο Τσίπρας µε τον Τσακαλώτο του φέρανε… 2% (από το 2023 και µετά). Λιγότερο από αυτό που έλεγε ο Κυριάκος, δηλαδή! Και µε την τεράστια διαφορά ότι ο ένας το 2,5% απλώς το ονειρεύτηκε ενώ οι άλλοι το 2% το πετύχανε ήδη!
Αλήθεια, η κυβέρνηση έχασε ή κέρδισε ως προς αυτό;
Ο Σόιµπλε έχασε! (Χωνέψτε το στον ΣΚΑΪ. Οσο και να σας πληγώνει…)
Ο Σόιµπλε έχασε, αυτό είναι δεδοµένο. Όµως, το θέµα είναι ότι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά! Παρότι τα κανάλια έχουν βαλθεί να τον γλύφουν από το πρωί ως το βράδυ, ως τον «Σούπερµαν» της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, η αλήθεια είναι η εξής:
Όταν ο Σαµαράς, ως πρωθυπουργός, πήγε -µέσω του τότε υπουργού του, Γιάννη Στουρνάρα,- να ζητήσει από τον Σόιµπλε ρύθµιση χρέους, ο Γερµανός του απάντησε «forget it», το θυµάστε; Μετά, όµως, ήρθε στην εξουσία ο Τσίπρας, που διεκδίκησε τη ρύθµιση του χρέους για την Ελλάδα. Εχουµε και λέµε, λοιπόν….
1. Στη µεγάλη διαπραγµάτευση του 2015, το χρέος αποτέλεσε βασική κόκκινη γραµµή και των δύο. Από τη µια ο Τσίπρας το απαιτούσε (έκανε µέχρι και δηµοψήφισµα για να το πάρει), ενώ ο Σόιµπλε (από την πρώτη στιγµή) φυσικά το αρνιόταν. Έλεγε κάθετα όχι, σε οποιαδήποτε συζήτηση. Όµως, στην τελική συµφωνία του 2015 τελικά µπήκε η ρύθµιση του χρέους. Άρα, τι έγινε το 2015; Κέρδισε ο Σόιµπλε;
2. Κατά την πρώτη αξιολόγηση, την άνοιξη του 2016, ο Σόιµπλε δεν ήθελε να ακούσει καµία κουβέντα για το χρέος. Έλεγε ότι είναι ένα θέµα που δεν πρέπει καν να συζητηθεί (τα ίδια που έλεγε και ο Κυριάκος). Όµως, τελικά, στην πρώτη αξιολόγηση, το θέµα του χρέους, όχι µόνο συζητήθηκε, αλλά ορίστηκε και το περίγραµµα της οριστικής του λύσης, µε βραχυπρόθεσµα και µεσοπρόθεσµα µέτρα, που θα υπηρετούν ένα µακροπρόθεσµο στόχο, να µην πληρώσει η Ελλάδα καµία χρονιά για την εξυπηρέτηση του χρέους της, ποσό άνω του 15% του ΑΕΠ της.
Ορίστηκε µάλιστα για αυτό το λόγο και ένας µηχανισµός, προκειµένου να αντιµετωπίσει έκτακτες καταστάσεις µακροπρόθεσµα. Με απλά λόγια, τέθηκε ένα ανώτατο πλαφόν πληρωµών ετησίως (15%) και ένας µηχανισµός που θα εξασφαλίσει, ότι αυτό το πλαφόν θα τηρηθεί (βραχυ-µεσο-)µακροπρόθεσµα. Και αυτή η λύση άρχισε να εφαρµόζεται αµέσως. Τα βραχυπρόθεσµα µέτρα όχι µόνο περιγράφηκαν άµεσα, αλλά και υλοποιήθηκαν ήδη! Τα επόµενα χρόνια, η Ελλάδα έχει περιορίσει το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους της κάτω από το 15%.
Τι έγινε και πέρυσι, λοιπόν; Κέρδισε ο Σόιµπλε;
3. Τα περασµένα Χριστούγεννα, µε αφορµή τις παροχές Τσίπρα σε συνταξιούχους και νησιώτες, ο Σόιµπλε έκανε ό,τι µπορούσε, προκειµένου να µπλοκάρει τα βραχυπρόθεσµα µέτρα για το χρέος. Ό,τι µπορούσε, κανονικά. Είτε οι παροχές να γυρίσουν πίσω, είτε τα βραχυπρόθεσµα µέτρα να µπλοκαριστούν.
Τελικά, βέβαια, δεν έγινε τίποτα από τα δύο. Και τα βραχυπρόθεσµα ξεµπλοκαρίστηκαν, και οι παροχές παρέµειναν. Εδώ τί έγινε; Κέρδισε;
4. Κατά τη δεύτερη αξιολόγηση, φέτος, και πάλι ο Σόιµπλε δεν ήθελε να συζητηθεί καν το θέµα του χρέους. Μετά, βέβαια, κατέθεσε ένα συµβιβαστικό κείµενο, που προέβλεπε επιµήκυνση, αλλά και πάλι δεν ήθελε µε τίποτα να προχωρήσει σε δεσµευτική περιγραφή µέτρων.
Έτσι η Ελλάδα αρνήθηκε εκείνο το σενάριο και φτάσαµε στο Eurogroup του Ιουνίου.
Λίγο πριν το Eurogroup, εµφανίζεται ο Γάλλος υπουργός Οικονοµικών να τριγυρνά την ευρωζώνη, µε µια δική του πρόταση για τη ρύθµιση του ελληνικού χρέους, που λέει ότι όσο η ελληνική οικονοµία έχει ανάπτυξη 1,3% και πάνω, δεν θα υπάρχει πρόβληµα, ενώ σε αντίθετη περίπτωση, θα λαµβάνονται εκείνα τα µέτρα που απαιτούνται, προκειµένου το κόστος εξυπηρέτησης χρέους, ποτέ να µην υπερβεί το 15% του ΑΕΠ. Παρεµβάσεις κατά περίσταση, δηλαδή, µε ρήτρα ανάπτυξης. Ο Σόιµπλε φυσικά, είπε αμέσως όχι… Όµως, τελικά, αυτό υιοθετήθηκε. Αυτό που ο Σόιµπλε είχε αρνηθεί!
Τελικά, ο Σόιµπλε κερδίζει ή χάνει στο θέµα του χρέους; Ιδού η τηλε-απορία…
Οι καταστροφολόγοι έπαθαν πατατράκ!
Η Ελλάδα θα βγει στις αγορές, του χρόνου τέτοιον καιρό περίπου. Τα µνηµόνια θα τελειώσουν µια και καλή, και αυτό θα γίνει µε τον Τσίπρα. Είναι επομένως δυνατόν, να µην πάθουν πατατράκ τα γατάκια του ΣΚΑΪ; Αλλά δεν είναι µόνον αυτό…
Μέχρι τότε, αλλά και µετά από τότε, η ελληνική οικονοµία θα έχει ανάπτυξη. Θα έχει πάντα πρωτογενές πλεόνασµα µεγαλύτερο του στόχου (και έτσι θα µπορεί η κυβέρνηση να δίνει παροχές), όλοι οι οικονοµικοί δείκτες θα βελτιωθούν και οι περισσότεροι θα σπάνε ρεκόρ οκταετίας, η αγορά θα δει ρευστότητα, η ανεργία θα µειωθεί, η οικοδοµική δραστηριότητα θα αναβιώσει, το εµπόριο θα αναπτυχθεί. Όλα αυτά θα γίνουν. Δεν είναι δύσκολα εξάλλου. Ήταν τραγική η κατάσταση τα προηγούµενα χρόνια, τα νούµερα ήταν τροµερά χαµηλά λόγω της βίαιης λιτότητας. Θα είναι εύκολη η σύγκριση µε το χθες. Όµως, αυτή θα είναι η τάση στην οικονοµία! Τροµερά αυξητική, σε σχέση µε την προηγούµενη περίοδο κλιµακούµενης λιτότητας!
Κάθε χρόνο η κατάσταση θα γίνεται καλύτερη και αυτό το αντιλαµβάνονται οι λογικοί άνθρωποι, που βλέπουν τα νούµερα, άσχετα µε το τί λένε τα συστημικά κανάλια.
Το τρίτο πρόγραµµα τελειώνει, η κάνουλα ψιλο-ανοίγει, το χρέος µας ρυθµίζεται οριστικά και είµαστε έτοιµοι να δεχθούµε τις ενέσεις ρευστότητας από τους δανειστές, µέχρι να πειστούν οι επενδυτές! Τι λέτε, χάλια τα έκανε ο Τσίπρας;
Οι καταστροφολόγοι τί θα κάνουν µετά από όλα αυτά; Θα επιµένουν να λένε ότι γύρω µας υπάρχει καταστροφή; Δεν θα είναι λίγο κωµικό; (Σαν τις τούρκικες σειρές, που αρέσκονται στο ΣΚΑΪ). Μήπως έπαθαν πατατράκ; Τα γατάκια…
✓ Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αναφέρει στη Βουλή ότι ο στόχος του ήταν –όταν µε το καλό γινόταν πρωθυπουργός- να µειώσει τα πρωτογενή πλεονάσµατα σε 2,5% (κάνοντας αντιπολίτευση κατά κύριο λόγο στην πολιτική του Σαµαρά, που είχε δεσµευθεί σε πολύ υψηλότερα!).
✓ Τελικά, όµως, ο Τσίπρας µε τον Τσακαλώτο του φέρανε… 2% (από το 2023 και µετά). Λιγότερο από αυτό που έλεγε ο Κυριάκος, δηλαδή! Και µε την τεράστια διαφορά ότι ο ένας το 2,5% απλώς το ονειρεύτηκε ενώ οι άλλοι το 2% το πετύχανε ήδη!
Αλήθεια, η κυβέρνηση έχασε ή κέρδισε ως προς αυτό;
Ο Σόιµπλε έχασε! (Χωνέψτε το στον ΣΚΑΪ. Οσο και να σας πληγώνει…)
Ο Σόιµπλε έχασε, αυτό είναι δεδοµένο. Όµως, το θέµα είναι ότι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά! Παρότι τα κανάλια έχουν βαλθεί να τον γλύφουν από το πρωί ως το βράδυ, ως τον «Σούπερµαν» της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, η αλήθεια είναι η εξής:
Όταν ο Σαµαράς, ως πρωθυπουργός, πήγε -µέσω του τότε υπουργού του, Γιάννη Στουρνάρα,- να ζητήσει από τον Σόιµπλε ρύθµιση χρέους, ο Γερµανός του απάντησε «forget it», το θυµάστε; Μετά, όµως, ήρθε στην εξουσία ο Τσίπρας, που διεκδίκησε τη ρύθµιση του χρέους για την Ελλάδα. Εχουµε και λέµε, λοιπόν….
1. Στη µεγάλη διαπραγµάτευση του 2015, το χρέος αποτέλεσε βασική κόκκινη γραµµή και των δύο. Από τη µια ο Τσίπρας το απαιτούσε (έκανε µέχρι και δηµοψήφισµα για να το πάρει), ενώ ο Σόιµπλε (από την πρώτη στιγµή) φυσικά το αρνιόταν. Έλεγε κάθετα όχι, σε οποιαδήποτε συζήτηση. Όµως, στην τελική συµφωνία του 2015 τελικά µπήκε η ρύθµιση του χρέους. Άρα, τι έγινε το 2015; Κέρδισε ο Σόιµπλε;
2. Κατά την πρώτη αξιολόγηση, την άνοιξη του 2016, ο Σόιµπλε δεν ήθελε να ακούσει καµία κουβέντα για το χρέος. Έλεγε ότι είναι ένα θέµα που δεν πρέπει καν να συζητηθεί (τα ίδια που έλεγε και ο Κυριάκος). Όµως, τελικά, στην πρώτη αξιολόγηση, το θέµα του χρέους, όχι µόνο συζητήθηκε, αλλά ορίστηκε και το περίγραµµα της οριστικής του λύσης, µε βραχυπρόθεσµα και µεσοπρόθεσµα µέτρα, που θα υπηρετούν ένα µακροπρόθεσµο στόχο, να µην πληρώσει η Ελλάδα καµία χρονιά για την εξυπηρέτηση του χρέους της, ποσό άνω του 15% του ΑΕΠ της.
Ορίστηκε µάλιστα για αυτό το λόγο και ένας µηχανισµός, προκειµένου να αντιµετωπίσει έκτακτες καταστάσεις µακροπρόθεσµα. Με απλά λόγια, τέθηκε ένα ανώτατο πλαφόν πληρωµών ετησίως (15%) και ένας µηχανισµός που θα εξασφαλίσει, ότι αυτό το πλαφόν θα τηρηθεί (βραχυ-µεσο-)µακροπρόθεσµα. Και αυτή η λύση άρχισε να εφαρµόζεται αµέσως. Τα βραχυπρόθεσµα µέτρα όχι µόνο περιγράφηκαν άµεσα, αλλά και υλοποιήθηκαν ήδη! Τα επόµενα χρόνια, η Ελλάδα έχει περιορίσει το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους της κάτω από το 15%.
Τι έγινε και πέρυσι, λοιπόν; Κέρδισε ο Σόιµπλε;
3. Τα περασµένα Χριστούγεννα, µε αφορµή τις παροχές Τσίπρα σε συνταξιούχους και νησιώτες, ο Σόιµπλε έκανε ό,τι µπορούσε, προκειµένου να µπλοκάρει τα βραχυπρόθεσµα µέτρα για το χρέος. Ό,τι µπορούσε, κανονικά. Είτε οι παροχές να γυρίσουν πίσω, είτε τα βραχυπρόθεσµα µέτρα να µπλοκαριστούν.
Τελικά, βέβαια, δεν έγινε τίποτα από τα δύο. Και τα βραχυπρόθεσµα ξεµπλοκαρίστηκαν, και οι παροχές παρέµειναν. Εδώ τί έγινε; Κέρδισε;
4. Κατά τη δεύτερη αξιολόγηση, φέτος, και πάλι ο Σόιµπλε δεν ήθελε να συζητηθεί καν το θέµα του χρέους. Μετά, βέβαια, κατέθεσε ένα συµβιβαστικό κείµενο, που προέβλεπε επιµήκυνση, αλλά και πάλι δεν ήθελε µε τίποτα να προχωρήσει σε δεσµευτική περιγραφή µέτρων.
Έτσι η Ελλάδα αρνήθηκε εκείνο το σενάριο και φτάσαµε στο Eurogroup του Ιουνίου.
Λίγο πριν το Eurogroup, εµφανίζεται ο Γάλλος υπουργός Οικονοµικών να τριγυρνά την ευρωζώνη, µε µια δική του πρόταση για τη ρύθµιση του ελληνικού χρέους, που λέει ότι όσο η ελληνική οικονοµία έχει ανάπτυξη 1,3% και πάνω, δεν θα υπάρχει πρόβληµα, ενώ σε αντίθετη περίπτωση, θα λαµβάνονται εκείνα τα µέτρα που απαιτούνται, προκειµένου το κόστος εξυπηρέτησης χρέους, ποτέ να µην υπερβεί το 15% του ΑΕΠ. Παρεµβάσεις κατά περίσταση, δηλαδή, µε ρήτρα ανάπτυξης. Ο Σόιµπλε φυσικά, είπε αμέσως όχι… Όµως, τελικά, αυτό υιοθετήθηκε. Αυτό που ο Σόιµπλε είχε αρνηθεί!
Τελικά, ο Σόιµπλε κερδίζει ή χάνει στο θέµα του χρέους; Ιδού η τηλε-απορία…
Οι καταστροφολόγοι έπαθαν πατατράκ!
Η Ελλάδα θα βγει στις αγορές, του χρόνου τέτοιον καιρό περίπου. Τα µνηµόνια θα τελειώσουν µια και καλή, και αυτό θα γίνει µε τον Τσίπρα. Είναι επομένως δυνατόν, να µην πάθουν πατατράκ τα γατάκια του ΣΚΑΪ; Αλλά δεν είναι µόνον αυτό…
Μέχρι τότε, αλλά και µετά από τότε, η ελληνική οικονοµία θα έχει ανάπτυξη. Θα έχει πάντα πρωτογενές πλεόνασµα µεγαλύτερο του στόχου (και έτσι θα µπορεί η κυβέρνηση να δίνει παροχές), όλοι οι οικονοµικοί δείκτες θα βελτιωθούν και οι περισσότεροι θα σπάνε ρεκόρ οκταετίας, η αγορά θα δει ρευστότητα, η ανεργία θα µειωθεί, η οικοδοµική δραστηριότητα θα αναβιώσει, το εµπόριο θα αναπτυχθεί. Όλα αυτά θα γίνουν. Δεν είναι δύσκολα εξάλλου. Ήταν τραγική η κατάσταση τα προηγούµενα χρόνια, τα νούµερα ήταν τροµερά χαµηλά λόγω της βίαιης λιτότητας. Θα είναι εύκολη η σύγκριση µε το χθες. Όµως, αυτή θα είναι η τάση στην οικονοµία! Τροµερά αυξητική, σε σχέση µε την προηγούµενη περίοδο κλιµακούµενης λιτότητας!
Κάθε χρόνο η κατάσταση θα γίνεται καλύτερη και αυτό το αντιλαµβάνονται οι λογικοί άνθρωποι, που βλέπουν τα νούµερα, άσχετα µε το τί λένε τα συστημικά κανάλια.
Το τρίτο πρόγραµµα τελειώνει, η κάνουλα ψιλο-ανοίγει, το χρέος µας ρυθµίζεται οριστικά και είµαστε έτοιµοι να δεχθούµε τις ενέσεις ρευστότητας από τους δανειστές, µέχρι να πειστούν οι επενδυτές! Τι λέτε, χάλια τα έκανε ο Τσίπρας;
Οι καταστροφολόγοι τί θα κάνουν µετά από όλα αυτά; Θα επιµένουν να λένε ότι γύρω µας υπάρχει καταστροφή; Δεν θα είναι λίγο κωµικό; (Σαν τις τούρκικες σειρές, που αρέσκονται στο ΣΚΑΪ). Μήπως έπαθαν πατατράκ; Τα γατάκια…
«Είδαν»
από πριν την ήττα και είχαν έτοιµες ανακοινώσεις…
Τα επιτελεία των κοµµάτων της
αντιπολίτευσης, ήταν έτοιµα από καιρό και οι ανακοινώσεις για τα αποτελέσµατα
του Eurogroup είχαν γραφτεί ήδη από το βράδυ της 22ας Μαΐου, όταν δηλαδή
πραγµατοποιήθηκε η προηγούµενη συνεδρίαση των υπουργών Οικονοµικών της ευρωζώνης.
Απλά το βράδυ της Πέµπτης 15 Ιούνη επικαιροποιήθηκαν.
Ίσως, µάλιστα, δεν µπήκαν καν στον κόπο να µελετήσουν τα συµπεράσµατα της ιστορικής συµφωνίας.
Από τη στιγµή, που το αφήγηµα της καταστροφολογίας, ότι «δεν θα κλείσετε την αξιολόγηση» πήγε… περίπατο, υιοθέτησαν το επόµενο -και αναµενόµενο- «τα δώσατε όλα και δεν πήρατε τίποτα», χωρίς περαιτέρω ψάξιµο. Το ότι πέρασε η γαλλική πρόταση µε τη ρήτρα ανάπτυξης, που δεν υπήρχε στο τραπέζι του προηγούµενου Eurogroup, το είδαν σαν νίκη του Σόιµπλε. Το δρόµο της καταστροφής τον έδειξαν ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - Ποτάµι, µε τις πρώτες τους αντιδράσεις.
Ίσως, µάλιστα, δεν µπήκαν καν στον κόπο να µελετήσουν τα συµπεράσµατα της ιστορικής συµφωνίας.
Από τη στιγµή, που το αφήγηµα της καταστροφολογίας, ότι «δεν θα κλείσετε την αξιολόγηση» πήγε… περίπατο, υιοθέτησαν το επόµενο -και αναµενόµενο- «τα δώσατε όλα και δεν πήρατε τίποτα», χωρίς περαιτέρω ψάξιµο. Το ότι πέρασε η γαλλική πρόταση µε τη ρήτρα ανάπτυξης, που δεν υπήρχε στο τραπέζι του προηγούµενου Eurogroup, το είδαν σαν νίκη του Σόιµπλε. Το δρόµο της καταστροφής τον έδειξαν ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - Ποτάµι, µε τις πρώτες τους αντιδράσεις.
Κάτω…
από τον πήχη η ΝΔ
Η Νέα Δηµοκρατία «είδε» ελληνική ήττα. Αυτό ήθελε, άλλωστε, να συµβεί στην εθνική µάχη. «Δυστυχώς για τη χώρα, η κυβέρνηση πέρασε κάτω από τον πήχη, που η ίδια είχε θέσει και ολοκληρώθηκε η β! αξιολόγηση µε τεράστια καθυστέρηση. Παρά το ότι ψήφισε νέα σκληρά µέτρα µέχρι το 2022 και πολύ ψηλά πρωτογενή πλεονάσµατα, δεν πήρε καµία ουσιαστική, θετική απόφαση για το χρέος», σηµειώνουν στην Πειραιώς…
Η Νέα Δηµοκρατία «είδε» ελληνική ήττα. Αυτό ήθελε, άλλωστε, να συµβεί στην εθνική µάχη. «Δυστυχώς για τη χώρα, η κυβέρνηση πέρασε κάτω από τον πήχη, που η ίδια είχε θέσει και ολοκληρώθηκε η β! αξιολόγηση µε τεράστια καθυστέρηση. Παρά το ότι ψήφισε νέα σκληρά µέτρα µέχρι το 2022 και πολύ ψηλά πρωτογενή πλεονάσµατα, δεν πήρε καµία ουσιαστική, θετική απόφαση για το χρέος», σηµειώνουν στην Πειραιώς…
ΠΑΣΟΚ:
«Συµφώνησε σε όσα απέρριπτε…»
«Πολύ κακό για το τίποτα. Μετά τους ψευτοπαλληκαρισµούς, η συνήθης άνευ όρων παράδοση, καθώς τρεις εβδοµάδες µετά το Eurogroup στις 22-5-2017, η κυβέρνηση συµφώνησε σε αυτά, που για επικοινωνιακούς λόγους απέρριπτε. Με τον κ. Τσίπρα και τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν νικούν στο τέλος οι καλοί, όπως µας είπαν…
Δυστυχώς, χάνει πάντα η Ελλάδα», ήταν το σχόλιο του ΠΑΣΟΚ, ενώ όταν έβαζαν τη χώρα στα µνηµόνια, ήταν νίκη;
«Πολύ κακό για το τίποτα. Μετά τους ψευτοπαλληκαρισµούς, η συνήθης άνευ όρων παράδοση, καθώς τρεις εβδοµάδες µετά το Eurogroup στις 22-5-2017, η κυβέρνηση συµφώνησε σε αυτά, που για επικοινωνιακούς λόγους απέρριπτε. Με τον κ. Τσίπρα και τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν νικούν στο τέλος οι καλοί, όπως µας είπαν…
Δυστυχώς, χάνει πάντα η Ελλάδα», ήταν το σχόλιο του ΠΑΣΟΚ, ενώ όταν έβαζαν τη χώρα στα µνηµόνια, ήταν νίκη;
Ποτάµι:
«Η κυβέρνηση θυµήθηκε την ανάπτυξη…»
«Η κυβερνητική προπαγάνδα βλέπει παντού νίκες, ενώ η πραγµατικότητα είναι διαφορετική. Η κυβέρνηση θυµήθηκε τώρα, ότι το µεγάλο στοίχηµα είναι η ανάπτυξη. Αλλά το στοίχηµα αυτό είναι ανίκανη να το κερδίσει. Η ανάπτυξη, οι επενδύσεις, η επιχειρηµατικότητα, είναι έννοιες ξένες µε το πολιτικό DNA των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ» τόνισαν από το Ποτάµι.
Αυτοί που προφανώς, δεν έχουν δει ποτέ τα επίσηµα στοιχεία...
Σχολιάζοντάς τους, θα μπορούσε κάποιος να πει,«μακάριοι οι πτωχοί τω πνέυματι», αλλά μόνον πτωχοί δεν είναι...
Είναι δόλιοι και πονηροί, τω πνεύματι και με αυτό το άθλιο πνεύμα, έφεραν τη χώρα στα πρόθυρα της καταστροφής...
«Η κυβερνητική προπαγάνδα βλέπει παντού νίκες, ενώ η πραγµατικότητα είναι διαφορετική. Η κυβέρνηση θυµήθηκε τώρα, ότι το µεγάλο στοίχηµα είναι η ανάπτυξη. Αλλά το στοίχηµα αυτό είναι ανίκανη να το κερδίσει. Η ανάπτυξη, οι επενδύσεις, η επιχειρηµατικότητα, είναι έννοιες ξένες µε το πολιτικό DNA των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ» τόνισαν από το Ποτάµι.
Αυτοί που προφανώς, δεν έχουν δει ποτέ τα επίσηµα στοιχεία...
Σχολιάζοντάς τους, θα μπορούσε κάποιος να πει,«μακάριοι οι πτωχοί τω πνέυματι», αλλά μόνον πτωχοί δεν είναι...
Είναι δόλιοι και πονηροί, τω πνεύματι και με αυτό το άθλιο πνεύμα, έφεραν τη χώρα στα πρόθυρα της καταστροφής...
Ανεξάρτητος Έλληνας
πολίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου