Το άρθρο αυτό θα μπορούσε
να έχει για τίτλο και το «παλιά τους τέχνη κόσκινο», αφού από τη μία θέλουν θέλουν να
παραστήσουν τους αδιάφθορους κι απ' την άλλη δεν τους βγαίνει και διαβάστε παρακάτω, το γιατί:
Δύο πόρτες έχει η ζωή για τον υφυπουργό της νέας κυβέρνησης, Δημήτρη Οικονόμου. Η μία είναι του Λάτση, την οποία άνοιξε για να περάσει στην άλλη, σε αυτήν του υπουργείου Υ.Π.ΕΝ και έπονται και άλλες περιπτώσεις.
Δύο πόρτες έχει η ζωή για τον υφυπουργό της νέας κυβέρνησης, Δημήτρη Οικονόμου. Η μία είναι του Λάτση, την οποία άνοιξε για να περάσει στην άλλη, σε αυτήν του υπουργείου Υ.Π.ΕΝ και έπονται και άλλες περιπτώσεις.
Από την 1η Ιουλίου 2019, που συμμετείχε σε σύσκεψη με την
Κυβέρνηση, εκπροσωπώντας την ομάδα του Ομίλου Λάτση, για το Ελληνικό, έως την
8η Ιουλίου 2019, που βρέθηκε στην άλλη μεριά του τραπεζιού, ως υφυπουργός ΝΔ,
πέρασαν επτά μέρες, αλλά κανένα ίχνος ντροπής. Με έναν μαγικό τρόπο και με το άλλοθι του
«τεχνοκράτη», ο υφυπουργός Δ. Οικονόμου, ενώ εκπροσωπούσε τα συμφέροντα του
επιχειρηματία αφεντικού του, τώρα θα εκπροσωπήσει αυτά, του Δημοσίου, ενάντια
στις γνωριμίες και κυρίως στο χέρι που τον τάιζε.
Υπάρχει πολίτης αυτής της χώρας, που πιστεύει πως οι δύο πλευρές, δεν έχουν
αντικρουόμενα συμφέροντα, στην προσπάθεια εξεύρεσης μιας συμφωνίας;
Όχι μόνο σε όσα διέπουν ένα κράτος, αλλά και σε όσα προβλέπουν οι λειτουργίες των σκληρών καπιταλιστικών μηχανισμών, όπως οι τράπεζες ή οι πολυεθνικές, υπάρχει ο όρος «σύγκρουση συμφερόντων», που προβλέπει ότι όποιος έχει συμφέροντα από τη μία πλευρά, δεν γίνεται να καθορίζει τους όρους που θα ρυθμίσουν τη λειτουργία της άλλης πλευράς.
Mόλις το 2016, η απόφαση του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, να εργαστεί για τα συμφέροντα της Goldmans Sachs, αμέσως μετά την αποχώρησή του από το ευρωπαϊκό αξίωμα, προκάλεσε μια μεγάλη κουβέντα για το σύστημα της «περιστρεφόμενης πόρτας». Την τακτική δηλαδή, κατά την οποία κυβερνήσεις και πολυεθνικές αλληλοτροφοδοτούνται με στελέχη, σε όφελος φυσικά των εταιρειών.
Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αυτά είναι ψιλά
γράμματα. Δεν έχει ανοίξει μόνο πόρτες, αλλά και παράθυρα, για να αεριστεί η
χώρα στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Η αντίληψή του, βρίσκει έκφραση πρωτίστως
στον τοποτηρητή των υπουργείων και των υπουργών, κ. Άκη Σκέρτσο, ο οποίος αφού
υπηρέτησε τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τον Γιάννη Στουρνάρα, έγινε διευθυντής του
ΣΕΒ και όπως αποκαλύπτουν πολλά δημοσιεύματα, επί μήνες τώρα, εργάζεται για τον
Μητσοτάκη. Όσο δε ήταν στον ΣΕΒ (όπου και εργαζόταν για τον Μητσοτάκη),
κατατέθηκε στο Σ.τ.Ε, προσφυγή του ΣΕΒ, ενάντια στον κατώτατο μισθό. Με σκέρτσο
αλλά χωρίς καθόλου τακτ, ο Α. Σκέρτσος θα ελέγχει τους υπουργούς, στην εφαρμογή
μιας πολιτικής, που αναμφίβολα αποτελεί συμφωνία του ΣΕΒ και του Κυριάκου
Μητσοτάκη και θα ευνοεί τους πρώτους, «βεβαίως, βεβαίως...»
Όταν ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να πάρει
(αμισθί), ως νομική σύμβουλο στο πρωθυπουργικό γραφείο, την κα Βασιλική Θάνου,
η οποία είχε αποχωρήσει από πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο Μητσοτάκης είχε
μιλήσει για εξωθεσμική απόφαση. Στη Βουλή μάλιστα είχε προαναγγείλει πως αν ο
ίδιος γίνει πρωθυπουργός, θα φροντίσει οι δικαστικοί να μπορούν να καταλάβουν
κυβερνητικές θέσεις, τρία χρόνια μετά την αποχώρησή τους από το δικαστικό σώμα.
Πριν από μερικές μέρες ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης αυτοδιαψεύστηκε αφού όρισε
υφυπουργό Δικαιοσύνης τον Δημήτρη Κράνη, ο οποίος αποχώρησε από τον Άρειο Πάγο
μόλις στις 30 Ιουνίου.
Το χειρότερο δεν είναι, πως από τις πρώτες μέρες της θητείας του, ο Μητσοτάκης συλλαμβάνεται να λέει ψέματα. Είναι ότι επιδεικνύει το πραγματικό ύφος και το ήθος της πολιτικής του. Έχει πάρει την απόφαση, να επιβληθεί τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησής του, παραβλέποντας και θεσμικές προβλέψεις και τις δικές του δεσμεύσεις. Π.χ. προεκλογικά μιλούσε για μικρό κυβερνητικό σχήμα, χωρίς αναπληρωτές, για να καταλήξει σήμερα, σε ένα μεγάλο υπουργικό συμβούλιο, με αναπληρωτές και πλήθος υφυπουργών, με μόλις πέντε γυναίκες. Ο διεθνής Τύπος γελοιοποίησε τον Μητσοτάκη γι’ αυτή του την απόφαση, να υποεκπροσωπηθούν οι γυναίκες, ενώ πολλά ξένα ΜΜΕ μίλησαν για ύπαρξη ακροδεξιών, ρατσιστών ακόμη και νεοναζί στην κυβέρνηση, παραθέτοντας μάλιστα τα ονόματα του Μάκη Βορίδη και του Άδωνη Γεωργιάδη.
Σε αυτό το πνεύμα, του «κυριαρχώ με σοκ και
δέος», στα πρότυπα όμως πάντα, της παλιάς αξέχαστης αυταρχικής Δεξιάς, δεξιά
πνεύματα απελευθερώθηκαν και μεταμορφώθηκαν σε ζόμπι, που θέλουν να
καταβροχθίσουν κάθε φιλελεύθερη σκιά. Η Νίκη Κεραμέως ζήτησε ιεροδιδασκάλους
για τα σχολεία, ο Μπάμπης Παπαδημητρίου μίλησε για χασικλήδες ανταποκριτές
ξένων Μέσων, που μαστούρωναν με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο Μαξίμου και ο άλλος
Μπάμπης του Κυριάκου, ο Παπαπαναγιώτου, βγήκε παγανιά να συναντήσει τον Κων.
Φρουζή, της Novartis, για ένα …καφεδάκι. Αθώα και η συνάντηση, αθώοι και οι δύο αυτοί
εμπλεκόμενοι.
Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε την ευθύνη της ΕΥΠ, της ΕΡΤ , του Αθηναϊκού Πρακτορείου, του Εθνικού Τυπογραφείου (!) και ως άλλος ΚΥΜ και όχι Κιμ, της ευρωπαϊκής Βόρειας Κορέας, υπόσχεται πως θα ελέγχει τα πάντα. Μπορείτε να φανταστείτε την Άνγκελα Μέρκελ, να ελέγχει προσωπικά το ARD ή την Τερέζα Μέι, το BBC;
Ο έλεγχος θα επιτυγχάνεται με τη βοήθεια του ανιψιού του Κυρ. Μητσοτάκη, Γρηγόρη Δημητριάδη, ανθρώπου της αμαρτωλής Energa , ο οποίος έπαιξε ρόλο στη δημιουργία των offshore, που εξαφάνισαν τα χρήματα των πολιτών στο εξωτερικό.
Προσπαθώντας να κρύψει τον αυταρχισμό και τον αναχρονισμό της δικής του συντηρητικής πολιτικής, ο Κυρ. Μητσοτάκης, βάζει τα φιλικά του ΜΜΕ να καταγράφουν την άφιξη των «εργατικών» υπουργών του στα υπουργεία, από το ξημέρωμα και ενημερώνει τους φιλότιμους ρεπόρτερ για τους φακέλους που μοίρασε στο υπουργικό συμβούλιο, με την κατανομή των εργασιών.
Κάποια στιγμή όμως, το επικοινωνιακό
παιχνίδι τελειώνει και η πολιτική εκδικείται και με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση,
αυτό θα γίνει μάλλον σύντομα. Μητσοτάκης και Στουρνάρας, μιλούν ήδη για «πρόσθετο
δημοσιονομικό χώρο» και για όποιον δεν καταλαβαίνει, το εξηγεί η νέα υφυπουργός
Δόμνα Μιχαηλίδου «οι χαμηλοί μισθοί δημιουργούν ανταγωνιστικότητα».
Ο Κυρ. Μητσοτάκης πιστεύει, πως αν εκμεταλλευτεί τις πρώτες μέρες της εξουσίας του, για να επιβάλει τα πιο συντηρητικά μέτρα, θα αποφύγει τις αντιδράσεις, που θα πολλαπλασιάζονται όσο προχωρά ο καιρός. Έχει το πλεονέκτημα πως δεν απολογείται, ούτε στο ηθικό πλεονέκτημα, ούτε στη διαφύλαξη των δικαιωμάτων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε αυτοί που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν στην κοινή γνώμη το τί κάνει, δηλαδή τα μέσα ενημέρωσης, αυτά τον αγιογραφούν και ανάβουν λαμπάδες, στο θαύμα της νέας κυβέρνησης. Τα θαύματα όμως κρατάνε τρεις μέρες. Και από αμαρτίες και σκελετούς άλλο τίποτε, οι εντιμότατοι φίλοι της κυβέρνησης. Ειδικά οι… τεχνοκράτες και οι … τεχνοκράχτες.
Ανεξάρτητος Έλληνας πολίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου