Εγκληματική εθνικιστική προπαγάνδα των Aλβανών στα ελληνικά σχολεία

Aντιμέτωπη με τα σοβαρά προβλήματα που συντηρούνται από τα Τίρανα στις ελληνοαλβανικές σχέσεις και τη συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης Ράμα, για όξυνση των σχέσεων με την Ελλάδα, βρίσκεται η Αθήνα, ενώ προβληματισμό προκαλεί και το τελευταίο περιστατικό με τη μεταφορά στην Ελλάδα σχολικών βιβλίων με χάρτες της Μεγάλης Αλβανίας, που προορίζονταν για αλβανικής καταγωγής μαθητές που ζουν στη χώρα μας.

Η Αλβανία συστηματικά και με την ανοχή της ΕΕ (όμως και της Αθήνας), συνεχίζει να καλλιεργεί τον εθνικισμό και να διατηρεί αλυτρωτικά και εθνικιστικά κηρύγματα στα σχολικά βιβλία, πάρα τη διμερή συμφωνία που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών και το πιο επικίνδυνο είναι ότι επιχειρεί να μπολιάσει με αυτές τις ιδέες και τα αλβανόφωνα παιδιά που ζουν με τις οικογένειές τους στην Ελλάδα και φοιτούν σε ελληνικά

δημόσια σχολεία, έχοντας ενσωματωθεί σχεδόν πλήρως στην ελληνική κοινωνία.
Όξυνση που δεν αφορά φυσικά μόνο τις «προεκλογικές ανάγκες» του Ε. Ράμα, καθώς το συγκεκριμένο περιστατικό με τα βιβλία αποκαλύπτει ότι ο αλυτρωτισμός και οι εκφράσεις του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού, αποτελούν «στρατηγική επιλογή» της αλβανικής κυβέρνησης (τρίβεται στη γκλίτσα του τσοπάνη, ο Ράμα...).
Το επεισόδιο έγινε στα Ιωάννινα, όπου δύο οδηγοί του αλβανικού υπουργείου Εξωτερικών (Αλτίν Ταφά και Αγκίμ Ασλάνι), συνελήφθησαν από τις αστυνομικές αρχές, καθώς μετέφεραν στην Ελλάδα αριθμό σχολικών βιβλίων και χαρτών της Μεγάλης Αλβανίας, η οποία βεβαίως καταλαμβάνει όλη την Ήπειρο, μέχρι και τη Θεσπρωτία.
Το υλικό που μετέφεραν οι δύο Αλβανοί δεν ήταν σε διπλωματικό σάκο, ενώ και οι δύο οδηγοί δεν είχαν διπλωματικό διαβατήριο ή έγγραφο που να αποδείκνυε την ιδιότητά τους και να δικαιολογούσε έτσι την αποστολή τους στην Ελλάδα.

Αστυνομική παρέμβαση
Και έτσι ξαφνικά, χρειάστηκε να παρέμβουν οι αστυνομικές αρχές και οι μυστικές υπηρεσίες, για να εμποδίσουν τη μεταφορά στην Ελλάδα, για τις ανάγκες των μαθητών που φοιτούν σε... «αλβανικά σχολεία», των βιβλίων αυτών που χαρακτηρίστηκαν προπαγανδιστικό υλικό. Δεν είναι τίποτε περισσότερο από τα βιβλία της Ιστορίας, που διδάσκονται εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές στη γειτονική χώρα, με τρόπο που καλλιεργείται ο εθνικισμός και ο ανθελληνισμός και μπολιάζονται με αυτό τον αρρωστημένο αλυτρωτισμό και οι νέες γενιές Αλβανών.
Ενώ αυτό το θέμα θα έπρεπε να αποτελεί ένα από τα πρώτα στην ατζέντα, καθώς οι Αλβανοί κοροϊδεύουν συστηματικά τα τελευταία χρόνια, ότι δήθεν έχουν αλλάξει τα βιβλία, η Αθήνα κάνει πως δεν βλέπει και ασχολείται με τον «μηχανισμό επίλυσης εκκρεμών διαφορών», στον οποίο η αλβανική πλευρά έσπευσε να προσθέσει και το Τσάμικο ζήτημα.
Σε ό,τι αφορά στα βιβλία στα αλβανικά σχολεία: Ακόμη και πριν από μερικές εβδομάδες, δημοσιεύματα εφημερίδων και ιστοσελίδων αποκάλυπταν ότι και φέτος, κατά παράβαση κάθε έννοιας καλής γειτονίας, η Αλβανία διατήρησε στα βιβλία της όλα εκείνα τα αλυτρωτικά στοιχεία εις βάρος της Ελλάδας, με τη Μεγάλη Αλβανία να φθάνει μέχρι τη Θεσπρωτία (να δείτε που ο Κοτζιάς και ο Γαβρόγλου θα πούνε ότι δεν το ήξεραν…).

Ανεπίσημο δίκτυο
Παρά τα δεκάδες δημοσιεύματα και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με φωτογραφίες των προκλητικών αναφορών στα αλβανικά σχολικά βιβλία (που δημοσιεύει σήμερα και το «Έθνος της Κυριακής»), δεν είναι γνωστό εάν έχει υπάρξει ακόμη επίσημη αντίδραση της Αθήνας, ενώ η αλβανική κυβέρνηση αποθρασυνόμενη επιχειρεί να εντάξει αυτά τα βιβλία και στο ανεπίσημο δίκτυο διδασκαλίας της αλβανικής γλώσσας στην Ελλάδα (αφού της γειτόνισσας το σπίτι, είναι «μπάτε σκύλοι και αλέστε…).
Η Ελλάδα εδώ και δώδεκα χρόνια έχει αφαιρέσει κάθε αναφορά για τη Βόρειο Ήπειρο και τον Ελληνισμό της περιοχής, στο πλαίσιο της διακρατικής συμφωνίας (με κυβέρνηση Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών Γ. Α. Παπανδρέου και Παιδείας και Θρησκευμάτων τον Πέτρο Ευθυμίου) για αφαίρεση κάθε στοιχείου που θα μπορούσε να του αποδοθεί αλυτρωτικός χαρακτήρας (επικαιροποίηση της συμφωνίας έκανε και ο Α. Λοβέρδος, ως υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων της συγκυβέρνησης Σαμαρά Βενιζέλου το 2014).
Οι ελληνικές κυβερνήσεις τήρησαν απολύτως τη συμφωνία για την αλλαγή των βιβλίων της Ιστορίας και αφαίρεσαν από το βιβλίο της Ιστορίας της Γ' Λυκείου τις αναφορές στον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα του 1914 και την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας, παρά το γεγονός ότι αποτελούν σημαντικά ιστορικά στοιχεία για το πώς η Ελλάδα στις αρχές του 20ού αιώνα έδινε τη μάχη της επιβίωσης και της διάσωσης του Ελληνισμού που έμεινε εκτός εθνικού κορμού (πώς αλλιώς θα πετύχει η  παγκοσμιοποίηση…).
Αντιθέτως, στα σχολικά εγχειρίδια που και φέτος μοιράστηκαν στην Αλβανία, στα βιβλία της Γεωγραφίας διατηρείται για μια ακόμη φορά το κεφάλαιο με τίτλο «Αλβανικές περιοχές στην Ελλάδα» (όχι θα κάτσουν να σκάσουν…)

Είναι χαρακτηριστικά τα ακόλουθα παραδείγματα από τα τωρινά αλβανικά βιβλία:
• Στα βιβλία της 9ης τάξης αναφέρονται ως αλβανικές περιοχές στην Ελλάδα οι: 'Τσαμουριά', Κόνιτσα, Καστοριά, Φλώρινα, ενώ έχει προηγηθεί η απαρίθμηση μεγάλων περιοχών στη Σερβία, στο Μαυροβούνιο και φυσικά στην ΠΓΔΜ (σελ 4).
• Στο κεφάλαιο που αναφέρεται στην Πρεσβευτική Διάσκεψη του Λονδίνου του 1913, σε μια κλασική αναφορά αλυτρωτισμού, υπογραμμίζεται ότι η διάσκεψη 'διαμοίρασε τα αλβανικά εδάφη στα γειτονικά κράτη' και περιγράφεται το πώς η Αλβανία, εθνικά, γεωγραφικά, πολιτισμικά, επεκτείνεται μέχρι την Πρέβεζα (σελ. 7).
• Στο βιβλίο υπάρχουν ιστορικές αναφορές, στο πώς αποδόθηκε στην Ελλάδα η «αλβανική» περιοχή της «Τσαμουριάς» το 1913, ενώ περιλαμβάνεται και χάρτης των αλβανικών περιοχών, στις οποίες περιλαμβάνεται όχι μόνο το μεγαλύτερο μέρος της Ηπείρου, αλλά και της Φλώρινας και της Καστοριάς (σελ. 8).
• Όμως τα αλβανικά βιβλία κοιτάζουν και στο... μέλλον, καθώς περιλαμβάνουν ειδικό κεφάλαιο-αφιέρωμα με τα γεωγραφικά, πληθυσμιακά και οικονομικά στοιχεία για τις «αλβανικές περιοχές της Ελλάδας». Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, μάλιστα, το κεφάλαιο αυτό εμπλουτίζεται με φωτογραφίες από την Ηγουμενίτσα και την Πάργα.
• Αλλά οι αναφορές συνεχίζονται και στο βιβλίο Γεωγραφίας της 12ης τάξης. Αφού καταγράφεται με ιστορικές αναφορές η πορεία τη Ηπείρου από την αρχαιότητα μέχρι το 1913, επαναλαμβάνεται η αναφορά στη Διάσκεψη των Πρέσβεων που άφησαν τις «αλβανικές περιοχές» εκτός αλβανικού κράτους.
• Το βιβλίο Γεωγραφίας της 12ης κλείνει με φωτογραφίες της Ηγουμενίτσας και της Πάργας, γράφοντας διάφορα στοιχεία για την 'Τσαμουριά'... (σελ. 188-190).

Οι όροι Κοτζιά
Παρά το γεγονός ότι την περασμένη Δευτέρα μια μεγάλη ομάδα χωρών-μελών της ΕΕ υπό την «αιγίδα» των υπουργών Εξωτερικών της Ιταλίας και της Αυστρίας που συγκροτούν τους «Φίλους της Αλβανίας» συμφώνησαν ότι θα επιδίωκαν την επίσπευση της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Αλβανίας με την ΕΕ, ώστε η απόφαση να ληφθεί εντός του Δεκεμβρίου, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς στις δηλώσεις του μετά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών επισήμανε ότι υπάρχουν πέντε προϋποθέσεις και όχι απλώς και μόνο η αλλαγή στο δικαστικό σύστημα προκειμένου να ληφθεί η απόφαση για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις (έλα κύριε Κοτζιά, που περιμένεις αποτελέσματα με τέτοιες απειλές… Αφαίρεσε, σε πρώτη φάση, τις άδεις εργασίας από 50.000 Αλβανούς που εργάζονται στην Ελλάδα και στείλε τους πίσω στον Ράμα, να τους βρει δουλειά και τότε θα δεις καλά αποτελέσματα…)

Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ
Μετά τα ψέματα ήρθε η «καμπάνα»
Ως «διπλωματικό υλικό», που καλύπτεται από «διπλωματική ασυλία», επιχείρησε να παρουσιάσει εκ των υστέρων η αλβανική πλευρά το φορτίο με τα 1.512 βιβλία -ανάμεσα στα οποία υπήρχαν όπως διαπιστώθηκε περίπου 400 βιβλία Ιστορίας και Γεωγραφίας με αλυτρωτικό περιεχόμενο- το οποίο προσπάθησαν να περάσουν δύο Αλβανοί οδηγοί από τον μεθοριακό σταθμό της Κακαβιάς πριν από μία εβδομάδα, με ένα φορτηγό που έφερε συμβατικές πινακίδες. Μετά τον εντοπισμό του υλικού αυτού και όσα αποκαλύφθηκαν, η στάση των Αλβανών ήταν εμφανώς σπασμωδική.
Αυτό ξεκίνησε από την πρώτη κιόλας στιγμή κατά τον τελωνειακό έλεγχο που αποκάλυψε το επίμαχο φορτίο. Ο ένας από τους οδηγούς ισχυρίσθηκε ψευδώς ότι έχει διπλωματική ιδιότητα και διπλωματικά έγγραφα. Όπως όμως διαπιστώθηκε και οι δύο Αλβανοί έφεραν απλά διαβατήρια και υπηρεσιακές ταυτότητες τύπου «service», που δίνονται σε κρατικούς υπαλλήλους, επιχειρηματίες, εμπορικούς αντιπροσώπους κ.λπ., προκειμένου να γίνεται ευκολότερη η είσοδός τους, χωρίς σωματικό έλεγχο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπόκεινται σε έλεγχο όσα μεταφέρουν.

Η αλβανική πλευρά επέλεξε (είχε αυτό το δικαίωμα;) σκόπιμα οι δύο Αλβανοί οδηγοί, υπάλληλοι στο υπ. Εξωτερικών της Αλβανίας, να μην εμφανιστούν και να καθίσουν στο εδώλιο, στη δίκη που έγινε το απόγευμα της Παρασκευής στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο των Ιωαννίνων, όπου είχαν παραπεμφθεί να δικαστούν για παράβαση του άρθρου 141 του Ποινικού Κώδικα για διακίνηση προπαγανδιστικού υλικού που μπορεί να βλάψει «φιλικές» σχέσεις μεταξύ δύο χωρών (μα ποιόν κοροϊδεύουν;)..
Αντίθετα εμφανίσθηκαν στο Δικαστικό Μέγαρο η διευθύντρια της Νομικής Υπηρεσίας του υπουργείου Εξωτερικών της Αλβανίας και ο Αλβανός πρόξενος στα Γιάννενα και ζήτησαν να συναντηθούν με τον εισαγγελέα Ιωαννίνων, λέγοντας ότι η μεταφορά του υλικού έγινε στο πλαίσιο του λεγόμενου «διπλωματικού σάκου» και ότι καλύπτονται από το καθεστώς της «διπλωματικής ασυλίας» (και δυστυχώς, ο εισαγγελέας δεν τους συνέλαβε για ψευδή δήλωση κρατικών εκπροσώπων και προσπάθεια παραπλάνησης των ελληνικών δικαστικών αρχών…)

Αμετάφραστα
Θέλησαν επίσης να προσκομίσουν κάποια έγγραφα στην αλβανική γλώσσα, αν και γνώριζαν εκ των προτέρων ότι αυτά για να γίνουν δεκτά έπρεπε να είναι μεταφρασμένα, φέροντας την ανάλογη επικύρωση από ελληνική αρχή.
Στη δίκη που έγινε λίγες ώρες αργότερα, χωρίς οι δύο Αλβανοί οδηγοί να προσέρχονται και να κάθονται στο εδώλιο, οι δύο εκπρόσωποι της αλβανικής πλευράς περιορίσθηκαν να παρακολουθούν την ακροαματική διαδικασία, αντί να ζητήσουν να καταθέσουν τις θέσεις τους στο δικαστήριο ως μάρτυρες (τί να πουν, έχοντας λερωμένη τη φωλιά τους).
Στο δικαστήριο κατέθεσε ένας από τους αστυνομικούς που συμμετείχε στον έλεγχο του φορτίου στην Κακαβιά, την περασμένη Κυριακή, ο οποίος είπε, ότι όπως διαπίστωσαν, ένα μέρος των βιβλίων είχε αλυτρωτικό περιεχόμενο (ενώ το υπόλοιπο μέρος μας εξυμνούσε;)
Η εισαγγελέας στην αγόρευσή της παρέθεσε μια σειρά στοιχεία με τα οποία καταρρίπτονται οι όποιοι ισχυρισμοί περί «διπλωματικού υλικού» και «διπλωματικού σάκου» (ενώ κανονικά, έπρεπε να τους ρωτήσει, αν πιστεύουν σε αυτά που έγραφαν τα βιβλία και μετά την σίγουρη καταφατική τους απάντηση, να αρχίσει «το γλέντι»…)
Στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι ο ένας από τους οδηγούς, όταν αποκαλύφθηκε το περιεχόμενο προσπάθησε να εξαπατήσει τις ελληνικές τελωνειακές αρχές, δηλώνοντας δήθεν διπλωματική ιδιότητα, που δεν έχει, ενώ το περιεχόμενο ενός μέρους των βιβλίων το χαρακτήρισε ως αλυτρωτικό και ανθελληνικό. Όπως είπε, παρουσιάζονται αλλοιωμένα τα σύνορα της Ελλάδας με πολλές περιοχές της Ηπείρου να περιλαμβάνονται στην αλβανική επικράτεια, ενώ παρουσιάζονται αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης ως αλβανικής καταγωγής κ.λ.π.(παλιά τους τέχνη, κόσκινο…).
Το δικαστήριο επέβαλε ερήμην (;) στους δύο Αλβανούς οδηγούς ποινή φυλάκισης 30 μηνών στον καθένα με τριετή αναστολή και δήμευση του υλικού!!! (σιγά τις ποινές…)

Και καταγραφή της δίκης με αλβανικό κινητό
Η διευθύντρια της Νομικής Υπηρεσίας του αλβανικού ΥΠΕΞ σε όλη τη δίκη κατέγραφε με ένα κινητό τη διαδικασία υποχρεώνοντας τον πρόεδρο του δικαστηρίου να της κάνει επανειλημμένες παρατηρήσεις (κι’ εκείνη φυσικά, τον «έγραφε» κανονικά…).

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΡΗΓΑ:
Ως πότε παλληκάρια…

ΑΠΟΨΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ:
Και με την ευκαιρία της αυριανής επετείου της απελευθέρωσης της Κορυτσάς (στις 22 Νοεμβρίου 1940), γιατί δεν κάνουμε πάλι ένα «ντου», να την ξανα-ελευθερώσουμε οριστικά, καθώς και την υπόλοιπη Βόρειο Ήπειρο, για να δούνε επιτέλους, ποιά πρέπει να είναι τα πραγματικά γεωγραφικά τους όρια, αφού τόσο πολύ θέλουν να μάθουν;  Άλλωστε την αιτία για μια τέτοια ενέργεια, την δίνει η πράξη των δύο αυτών Αλβανών…

Ανεξάρτητος Έλληνας πολίτης